Brodawki łojotokowe i włókniaki

Brodawki łojotokowe i włókniaki to łagodne, lecz niezbyt estetyczne wyrośla skórne. Zarówno brodawki łojotokowe, jak i włókniaki dotyczą osób, które mają pewną osobniczą skłonność do ich posiadania, dlatego też raz na jakiś czas zabieg dobrze jest ponowić. Najlepiej usuwać zmiany małe, gdyż po ich usunięciu nie ma śladów.

Im jesteśmy starsi, tym więcej możemy mieć brodawek i włókniaków. Niektóre są niewielkie, inne ogromne, o średnicy dochodzącej do kilku centymetrów. Brodawki łojotokowe są czasem mylone ze znamionami barwnikowymi, gdyż często mają brązowe zabarwienie. Warto systematycznie obserwować ciało, a w razie niepokoju skonsultować się z lekarzem dermatologiem.

Co to są brodawki łojotokowe?

Brodawki łojotokowe to łagodne zmiany skórne – okrągłe i wypukłe narośla, chropowate w dotyku, mogące pojawiać się na skórze tułowia, twarzy, kończyn, skórze owłosionej głowy.

Usuwanie brodawek łojotokowych

Można usuwać je ciekłym azotem, łyżeczkować lub koagulować prądem. Metodę wybiera lekarz, zależy ona bowiem od wielkości i lokalizacji zmian. Chodzi o to, aby ślad po ich usunięciu był jak najbardziej kosmetyczny. Jeśli zmian jest bardzo dużo, to zabieg dzielimy na 2-3 sesje. Zabieg jest mało bolesny – wcześniej można też znieczulić skórę kremem znieczulającym, dzięki któremu będzie mniej nieprzyjemny.

Brodawki łojotokowe a włókniaki

Włókniaki mogą być podobne do małych brodawek łojotokowych lub nawet znamion barwnikowych, gdyż nie mają charakterystycznej dla siebie szypuły. Dermatolog zwykle potrafi je rozróżnić. Większość z nich lokalizuje się w miejscach ocieranych, drażnionych, jak np. pachy, pachwiny, szyja, powieki. Usuwamy je z reguły elektrokoagulacją prądem, co gwarantuje najlepszy efekt kosmetyczny. Używamy w tym celu bardzo delikatnego koagulatora.

Powrót