Rzeżączka
Choroby weneryczne mogą powodować także zapalenie dróg moczowo – płciowych. Należą do nichm.in. : rzeżączka, nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej, rzęsistkowica, drożdżyca.
Rzeżączka (Gonorrhoea) jest spowodowana dwoinką rzeżączki (Neisseria gonorrhoeae). Okres wylęgania to 3-10 dni. Cechuje się dolegliwościami dyzurycznymi, pieczeniem przy oddawaniu moczu oraz ropnym wyciekiem z cewki moczowej u mężczyzn lub ropnymi upławami u kobiet. Może także wystąpić zapalenie odbytu i gardła oraz szyjki macicy u kobiet. Powikłaniem rzeżączki może być zapalenie najądrzy, niepłodność, zapalenie spojówek oraz gruczołu krokowego, ponadto zapalenie gruczołów Tysona (przy wędzidełku napletka), gruczołów opuszkowo-cewkowych. W rzadkich przypadkach dochodzi do tzw rzeżączki rozsianej ze zmianami skórnymi , gorączką i bólem stawów. U kobiet czasem mamy do czynienia ze stanem zapalnym narządów miednicy mniejszej (śluzówki macicy, jajowodów, jajników, przymacicza ) a nawet ropnia okołowątrobowego. Może dojść do zapalenia gruczołu Bartholina.
Rozpoznania rzeżączki dokonuje się na podstawie wymazu , z którego robi się preparat, posiew lub bada metoda PCR. W leczeniu stosuje się penicylinę, cefiksym, ceftriakson, ofloksacynę. Po leczeniu obowiązuje kontrola badań.
Nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej (NGU) powoduje głównie Chlamydia Trachomatis ale także , choć znacznie rzadziej, Gardnerella Vaginalis, Ureaplasma Urealyticum i Trichomonas Vaginalis. Objawy pojawiają się później niż w rzeżączce, nawet po 3-6 tygodniach od kontaktu. Wydzielina z cewki lub pochwy jest śluzowa. U kobiet objawy mogą być znacznie mniej nasilone i przeoczone. Dochodzi do pieczenia przy oddawaniu moczu. Moze dojść do zapalenia kanału szyjki macicy, pochwy, odbytu, a nawet gardła. Powikłania NGU są podobne do powikłań rzeżączki (zapalenie najądrzy, niepłodność, zapalenie spojówek a u kobiet zapalenie kanału szyjki macicy, śluzówki macicy, przymacicza, jajowodów i jajników, ropień okołowątrobowy, zapalenie gruczołu Bartholina, niepłodność ). Jednym z powikłań jest tzw zespół Reitera (zapalenie cewki moczowej, stawów i spojówek), w przebiegu którego czasem pojawiają się zmiany na skórze przypominające łuszczycę oraz zmiany na śluzówkach jamy ustnej.
Rozpoznanie chlamydiozy polega na wykonaniu przez wenerologa wymazu i odpowiedniej ocenie oraz zastosowaniu metody PCR. W leczeniu stosuje się tetracycliny, doksycyclinę, azytromycynę, roksytromycyne, erytromycynę.
Powrót